Melbourne
Blijf op de hoogte en volg Daniel
09 December 2014 | Australië, Melbourne
Zoals jullie wel gemerkt hebben ben ik niet zo gedisciplineerd in het schrijven van reisverslagen, waarom geen idee maar hier is na lange tijd het volgende deel en neem er maar even de tijd voor want het is best een lang verhaal.
Na mijn laatste reisverslag vanuit Airlie beach ben ik door gegaan naar Magnetic Island. Mijn hoogtepunt op het eiland was de Koala sanctuary, waar je kon knuffelen met koala's, slangen en hagedissen. De volgende dag was het tijd voor een zonsopgang met mijn duitse kamergenoot, dat betekende dus de wekker om 4 uur opstaan en een klein uurtje lopen naar de top van de berg. Eenmaal aangekomen was het tijd voor ontbijt en de zonsopkomst. Ondanks de wolken die er waren was het de moeite waard en heeft het een paar mooie foto's opgeleverd. Ook moet ik erbij zeggen dat de wandeling naar de top van de berg( fortswalk) de enige wandeling op het eiland is waar je wilde koala's kan zien, niet dat ze veel doen maar toch blijft het leuk om te zien.
Na Magnetic island was het tijd voor Mission beach, waar ik 3 dagen aan het zwembad gelegen heb, dus dat is weinig bijzonders.
Mijn volgende stop waar ik 12 dagen zou spenderen was Cairns. Ik verbleef in Gilligans, de partyplace van Cairns zo was mij vertelt, maar dat viel achteraf reuze mee. In Cairns ben ik veel oude bekende tegengekomen die ik heb leren kennen tijdens het reizen langs de oostkust. Na 2 dagen relaxen aan de Lagoon was het tijd om eens actief te worden en iets te ondernemen. Als eerste stond er op de lijst een ritje in een Jetboat genaamd bad Fishy. Leuk half uurtje gehad maar als dieptepunt mijn zonnebril verloren, niet heel bijzonder en zeker niet nuttig maar wel jammer. Volgende stop was een bezoek aan Kuranda, een dorpje in het regenwoud. De heenweg was met de Kuranda Scenic Railway, een spectaculaire rit over rails met bijna 100 bochten vlak langs de rand van de berg. Eenmaal aangekomen was het tijd om een rondje te lopen in het dorp wat leuk was om te zien maar daar bleef het bij. De terugweg was met een kabelbaan die je meenam en liet zien hoe het regenwoud er van bovenaf uitzag. Zeer spectaculair met als hoogtepunt uitzicht op het Great Barrier Reef. Foto's staan op facebook trouwens. Daarna was het tijd voor een dagje regenwoud. De tocht bracht ons langs de Dinner falls, Josephine falls, Millaa Millaa falls en Lake Eacham. In het kort bij de Dinner falls kon je in een kleine grot onder de waterval, de Josephine falls heeft een natuurlijke glijbaan van een rots af en bij de Millaa Millaa falls is een tv commercial van Herbal Essence opgenomen. Als laatste was er Lake Eacham een stop waar je kon zwemmen zei onze gids, maar voordat we het water in mochten vertelde hij dat er in het meer een krokodil leeft van anderhalf a 2 meter lang. Opzich is dat niet zo bijzonder aangezien ik groter ben dan de krokodil dan, maar toch voel je je niet helemaal comfortabel.
De volgende geplande trip was naar Cape Tribulation en het Daintree rainforest wat het oudste regenwoud ter wereld is, wat trouwens ook grenst aan het Great Barrier Reef. Cape Tribulation wordt dan ook wel beschreven als: where the rainforest meets the reef. Erg indrukwekkend maar daarvoor kwam ik niet helemaal naar het regenwoud. De echte reden was een snorkeltrip. En ik moet gelijk zeggen dat dat een van de beste ervaringen was uit mijn 20 jarig bestaan op deze aardbol. Hoe geweldig het voelt om te zwemmen met schildpadden en alle kleuren van het koraal te zien is lastig te omschrijven. Ook was er nog een White tip Reefshark maar dat was behalve leuk om te zien niet heel bijzonder. Op de terugweg naar Cairns zijn we nog langs Mossman Gorge geweest. Een klein riviertje waar je kon zwemmen en klimmen over grote keien, precies waar ik van hou maar helaas was het na een uur alweer tijd om terug te gaan richting Cairns. Helaas betekende deze trip en snorkelen aan het rif het einde van mijn avontuur aan de oostkust.
Maar het kon allemaal slechter natuurlijk want het moment waar ik onwijs naar uitgekeken heb was aangebroken: een reis naar alice Springs.
Vanaf het vliegveld in Cairns nog even het weerbericht gekeken voor Alice springs en na het zien van het weerbericht was het tijd om de eerste 4 dagen te genieten van 37,38 en 39 graden en zon. Na 4 dagen niet gefunctioneerd te hebben bij hoge temperaturen en het derde deel van The Hunger Games gekeken te hebben in Alice Springs Cinema was het tijd voor mijn Rock 2 water tour. De tour houdt in dat je alle hoogtepunten ziet van de woestijn(Ayers rock/ Uluru, Kings Canyon, Kata Tjuta, Cooper Pedy en Flinders Ranges) en savonds de zonsondergang ziet en vervolgens slaapt in een swag(soort slaapzak) en sochtends vroeg op voor de zonsopgang. Het begon bij Kings Canyon met een teleurstelling, want als de temperatuur hoger is dan 36 graden (wat het niet was) dan was de wandeling gesloten, dus helaas zat er niets anders op dan een middagje in een zwembad. Voor de gene die weten wat Uluru is en na googlen denken dat is maar een grote steen, dat klopt. Maar om na honderde kilometers woestijn een steen te zien die op zijn hoogstepunt 4 meter hoger is dan de Eifeltoren is behoorlijk indrukwekkend. Helaas mochten we Ayers Rock niet beklimmen dus was zat er niets anders op dan een 3 uur durende wandeling eromheen met temperaruren van 39 graden. De volgende dag stond Kata Tjuta op het programma, helaas ook niet beklimbaar maar het uitzicht vanaf de lookout is geweldig.
Next stop was Cooper Pedy aan de beurt ook wel Opal capital of the world genoemd waar tweederde van de inwoners onder de grond leeft vanwege de hoge temperaturen. Na Cooper Pedy was het tijd om weer is te gaan kamperen.E n met kamperen bedoel ik niet electriciteit, drinkwater en een toiletgebouw. Nee kamperen betekent hier helemaal niets hebben. Slapen in een Swag, voor behoeftes kreeg je een wc rol mee en moest je een paar 100 meter lopen. Ondanks dat alles was het savonds tijd voor een goede zonsondergang en daarna tijd om te gaan slapen onder een ongekende sterrenhemel. Nog nooit zo veel sterren gezien en ondanks dat je moe bent wil je niet gaan slapen. Onbeschrijvelijk en zo gaaf dat ik het zo weer zou doen. De volgende dag hebben we onze trip vervolgd naar beneden richting Flinder Ranges. Onder weg zijn we gestopt bij Lake Heart. Een van de 3 zoutmeren daar in de buurt. Indrukwekkend om zout te zien zover als je kan kijken en wetende dat het tientallen meters onder je niet anders dan zout is. Na lake Heart was het helaas tijd voor de laatste nacht kamperen. Samen met 2 andere Nederlandse jongens(Ivo en Daan) hadden we besloten om een vuurtje te maken en daar bij te gaan slapen. De volgende dag was het tijd voor de rit naar Adelaide. Toen we de stad binnenreden en de drukte zagen was het eerste wat ik dacht: ik moet hier weg, dit is 3x niks. En ik moet zeggen ik zou gelijk gaan als iemand mij vraagt om op bushcamp te gaan.
Bij aankomst in het hostel was het tijd voor afscheid van de groep. Sommige mensen zal ik niet missen maar een paar beschouw ik als goede vrienden en met 1 iemand ben ik zo goed bevriend geraakt dat er al gepland staat om die nog even te bezoeken na oud en nieuw in Sydney.
Natuurlijk was Adelaide niet het einde van mijn reis en aangezien het bijna 5 december was had ik besloten mijzelf een mooi kadotje te geven: een shark cage dive in Port Lincoln. Een unieke ervaring en ongelofelijk om witte haaien van 4 meter te zien op een meter afstand. Na een nachtje slapen was het alweer tijd om Port Lincoln te verlaten en terug te gaan naar Adelaide. Opzich geen verkeerde stad maar ik was blij dat ik weer weg was uit de stad. Mijn volgende stop was de Great Ocean Road en de twelve apostels. Zeer indrukwekkend om alles te zien vanaf de vele lookouts langs de weg, maar nog veel indrukwekkender vanuit de lucht. Dat betekend dus een helicopter vlucht over de Great Ocean Road. Wederom een unieke ervaring waar ik zeer van genoten heb. Ook moet ik er bij zeggen dat sinds ik in Adelaide ben geweest het behoorlijk koud is. Zo koud dat je savonds in je sweater rondloopt en savonds onder een dikke deken slaapt. En nu denken jullie allemaal, jongen wat zeur je, je zit in Australie. Maar als je van een kleine 39 naar 19 graden gaat merk je dat gelijk. Ook besefte ik in Adelaide dat ik al op tweederde van mijn trip zit. Ondanks dat mijn bankrekening dit al langere tijd aangaf.
Momenteel zit ik in Melbourne waar ik verblijf tot de 14e. De bedoeling is om een trip naar Tasmanie te boeken voor dan, maar dat zien we morgen wel.
Dit was het voor nu.
No worries!
Na mijn laatste reisverslag vanuit Airlie beach ben ik door gegaan naar Magnetic Island. Mijn hoogtepunt op het eiland was de Koala sanctuary, waar je kon knuffelen met koala's, slangen en hagedissen. De volgende dag was het tijd voor een zonsopgang met mijn duitse kamergenoot, dat betekende dus de wekker om 4 uur opstaan en een klein uurtje lopen naar de top van de berg. Eenmaal aangekomen was het tijd voor ontbijt en de zonsopkomst. Ondanks de wolken die er waren was het de moeite waard en heeft het een paar mooie foto's opgeleverd. Ook moet ik erbij zeggen dat de wandeling naar de top van de berg( fortswalk) de enige wandeling op het eiland is waar je wilde koala's kan zien, niet dat ze veel doen maar toch blijft het leuk om te zien.
Na Magnetic island was het tijd voor Mission beach, waar ik 3 dagen aan het zwembad gelegen heb, dus dat is weinig bijzonders.
Mijn volgende stop waar ik 12 dagen zou spenderen was Cairns. Ik verbleef in Gilligans, de partyplace van Cairns zo was mij vertelt, maar dat viel achteraf reuze mee. In Cairns ben ik veel oude bekende tegengekomen die ik heb leren kennen tijdens het reizen langs de oostkust. Na 2 dagen relaxen aan de Lagoon was het tijd om eens actief te worden en iets te ondernemen. Als eerste stond er op de lijst een ritje in een Jetboat genaamd bad Fishy. Leuk half uurtje gehad maar als dieptepunt mijn zonnebril verloren, niet heel bijzonder en zeker niet nuttig maar wel jammer. Volgende stop was een bezoek aan Kuranda, een dorpje in het regenwoud. De heenweg was met de Kuranda Scenic Railway, een spectaculaire rit over rails met bijna 100 bochten vlak langs de rand van de berg. Eenmaal aangekomen was het tijd om een rondje te lopen in het dorp wat leuk was om te zien maar daar bleef het bij. De terugweg was met een kabelbaan die je meenam en liet zien hoe het regenwoud er van bovenaf uitzag. Zeer spectaculair met als hoogtepunt uitzicht op het Great Barrier Reef. Foto's staan op facebook trouwens. Daarna was het tijd voor een dagje regenwoud. De tocht bracht ons langs de Dinner falls, Josephine falls, Millaa Millaa falls en Lake Eacham. In het kort bij de Dinner falls kon je in een kleine grot onder de waterval, de Josephine falls heeft een natuurlijke glijbaan van een rots af en bij de Millaa Millaa falls is een tv commercial van Herbal Essence opgenomen. Als laatste was er Lake Eacham een stop waar je kon zwemmen zei onze gids, maar voordat we het water in mochten vertelde hij dat er in het meer een krokodil leeft van anderhalf a 2 meter lang. Opzich is dat niet zo bijzonder aangezien ik groter ben dan de krokodil dan, maar toch voel je je niet helemaal comfortabel.
De volgende geplande trip was naar Cape Tribulation en het Daintree rainforest wat het oudste regenwoud ter wereld is, wat trouwens ook grenst aan het Great Barrier Reef. Cape Tribulation wordt dan ook wel beschreven als: where the rainforest meets the reef. Erg indrukwekkend maar daarvoor kwam ik niet helemaal naar het regenwoud. De echte reden was een snorkeltrip. En ik moet gelijk zeggen dat dat een van de beste ervaringen was uit mijn 20 jarig bestaan op deze aardbol. Hoe geweldig het voelt om te zwemmen met schildpadden en alle kleuren van het koraal te zien is lastig te omschrijven. Ook was er nog een White tip Reefshark maar dat was behalve leuk om te zien niet heel bijzonder. Op de terugweg naar Cairns zijn we nog langs Mossman Gorge geweest. Een klein riviertje waar je kon zwemmen en klimmen over grote keien, precies waar ik van hou maar helaas was het na een uur alweer tijd om terug te gaan richting Cairns. Helaas betekende deze trip en snorkelen aan het rif het einde van mijn avontuur aan de oostkust.
Maar het kon allemaal slechter natuurlijk want het moment waar ik onwijs naar uitgekeken heb was aangebroken: een reis naar alice Springs.
Vanaf het vliegveld in Cairns nog even het weerbericht gekeken voor Alice springs en na het zien van het weerbericht was het tijd om de eerste 4 dagen te genieten van 37,38 en 39 graden en zon. Na 4 dagen niet gefunctioneerd te hebben bij hoge temperaturen en het derde deel van The Hunger Games gekeken te hebben in Alice Springs Cinema was het tijd voor mijn Rock 2 water tour. De tour houdt in dat je alle hoogtepunten ziet van de woestijn(Ayers rock/ Uluru, Kings Canyon, Kata Tjuta, Cooper Pedy en Flinders Ranges) en savonds de zonsondergang ziet en vervolgens slaapt in een swag(soort slaapzak) en sochtends vroeg op voor de zonsopgang. Het begon bij Kings Canyon met een teleurstelling, want als de temperatuur hoger is dan 36 graden (wat het niet was) dan was de wandeling gesloten, dus helaas zat er niets anders op dan een middagje in een zwembad. Voor de gene die weten wat Uluru is en na googlen denken dat is maar een grote steen, dat klopt. Maar om na honderde kilometers woestijn een steen te zien die op zijn hoogstepunt 4 meter hoger is dan de Eifeltoren is behoorlijk indrukwekkend. Helaas mochten we Ayers Rock niet beklimmen dus was zat er niets anders op dan een 3 uur durende wandeling eromheen met temperaruren van 39 graden. De volgende dag stond Kata Tjuta op het programma, helaas ook niet beklimbaar maar het uitzicht vanaf de lookout is geweldig.
Next stop was Cooper Pedy aan de beurt ook wel Opal capital of the world genoemd waar tweederde van de inwoners onder de grond leeft vanwege de hoge temperaturen. Na Cooper Pedy was het tijd om weer is te gaan kamperen.E n met kamperen bedoel ik niet electriciteit, drinkwater en een toiletgebouw. Nee kamperen betekent hier helemaal niets hebben. Slapen in een Swag, voor behoeftes kreeg je een wc rol mee en moest je een paar 100 meter lopen. Ondanks dat alles was het savonds tijd voor een goede zonsondergang en daarna tijd om te gaan slapen onder een ongekende sterrenhemel. Nog nooit zo veel sterren gezien en ondanks dat je moe bent wil je niet gaan slapen. Onbeschrijvelijk en zo gaaf dat ik het zo weer zou doen. De volgende dag hebben we onze trip vervolgd naar beneden richting Flinder Ranges. Onder weg zijn we gestopt bij Lake Heart. Een van de 3 zoutmeren daar in de buurt. Indrukwekkend om zout te zien zover als je kan kijken en wetende dat het tientallen meters onder je niet anders dan zout is. Na lake Heart was het helaas tijd voor de laatste nacht kamperen. Samen met 2 andere Nederlandse jongens(Ivo en Daan) hadden we besloten om een vuurtje te maken en daar bij te gaan slapen. De volgende dag was het tijd voor de rit naar Adelaide. Toen we de stad binnenreden en de drukte zagen was het eerste wat ik dacht: ik moet hier weg, dit is 3x niks. En ik moet zeggen ik zou gelijk gaan als iemand mij vraagt om op bushcamp te gaan.
Bij aankomst in het hostel was het tijd voor afscheid van de groep. Sommige mensen zal ik niet missen maar een paar beschouw ik als goede vrienden en met 1 iemand ben ik zo goed bevriend geraakt dat er al gepland staat om die nog even te bezoeken na oud en nieuw in Sydney.
Natuurlijk was Adelaide niet het einde van mijn reis en aangezien het bijna 5 december was had ik besloten mijzelf een mooi kadotje te geven: een shark cage dive in Port Lincoln. Een unieke ervaring en ongelofelijk om witte haaien van 4 meter te zien op een meter afstand. Na een nachtje slapen was het alweer tijd om Port Lincoln te verlaten en terug te gaan naar Adelaide. Opzich geen verkeerde stad maar ik was blij dat ik weer weg was uit de stad. Mijn volgende stop was de Great Ocean Road en de twelve apostels. Zeer indrukwekkend om alles te zien vanaf de vele lookouts langs de weg, maar nog veel indrukwekkender vanuit de lucht. Dat betekend dus een helicopter vlucht over de Great Ocean Road. Wederom een unieke ervaring waar ik zeer van genoten heb. Ook moet ik er bij zeggen dat sinds ik in Adelaide ben geweest het behoorlijk koud is. Zo koud dat je savonds in je sweater rondloopt en savonds onder een dikke deken slaapt. En nu denken jullie allemaal, jongen wat zeur je, je zit in Australie. Maar als je van een kleine 39 naar 19 graden gaat merk je dat gelijk. Ook besefte ik in Adelaide dat ik al op tweederde van mijn trip zit. Ondanks dat mijn bankrekening dit al langere tijd aangaf.
Momenteel zit ik in Melbourne waar ik verblijf tot de 14e. De bedoeling is om een trip naar Tasmanie te boeken voor dan, maar dat zien we morgen wel.
Dit was het voor nu.
No worries!
-
09 December 2014 - 16:37
Christa :
Mooi verslag Daniël, zo leuk om te lezen en onder de indruk van al je belevenissen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
